W dniu 1 kwietnia 2011 roku Prezes Urzędu Regulacji Energetyki, w postępowaniu prowadzonym przed Prezesem Urzędu Komunikacji Elektronicznej w Warszawie w przedmiocie wydania decyzji nakazującej Vattenfall Distribution Poland S.A. udostępnienie przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu infrastruktury technicznej (słupów średniego napięcia) wydał postanowienie (sygn. akt DPE-0732-5(2)/2011/IB), w którym stwierdził, iż Vattenfall Distribution Poland nie ma obowiązku zapewnienia przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu współkorzystania lub dostępu do infrastruktury technicznej wykorzystywanej przez tą spółkę do wykonywania działalności gospodarczej, polegającej na dystrybucji energii elektrycznej, ponieważ nie jest jednostką sektora finansów publicznych ani podmiotem nadzorowanym, przez taką jednostkę.

Postępowanie jest prowadzone w trybie ustawy z dnia 17 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych, regulującej m.in. dostęp do istniejącej infrastruktury energetycznej. Ustawa nakłada na podmiot wykonujący zadania z zakresu użyteczności publicznej obowiązek zapewnienia współkorzystania lub dostępu do infrastruktury technicznej, wykorzystywanej przez ten podmiot do prowadzenia działalności gospodarczej. Decyzję dostępową wydaje Prezes UKE po zasięgnięciu opinii Prezesa URE.

W przedmiotowym postępowaniu kluczowa dla wydania w/w postanowienia była definicja podmiotu użyteczności publicznej, zawarta w art. 2 ust. 3 ustawy jako przedsiębiorstwa energetycznego w rozumieniu art. 3 pkt 12) ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (t. j. Dz. U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625, z późn. zm.), prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie przesyłania, dystrybucji paliw lub energii, oraz przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjnego w rozumieniu ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz. U. z 2006 r. Nr 123, poz. 858, z późn. zm.), będących jednostkami sektora finansów publicznych lub nadzorowanych przez takie jednostki. Prezes URE uznał, że Vattenfall nie jest podmiotem sektora finansów publicznych (co jest oczywiste) ani podmiotem nadzorowanym przez jednostkę sektora finansów publicznych. Zdaniem Prezesa URE, pomimo że jest on uznany za taką jednostkę, to nie można go jednak traktować za podmiot nadzorczy w stosunku do przedsiębiorstw energetycznych. Inaczej mówiąc, jego kompetencje nie obejmują możliwości korygowania działalności przedsiębiorstw poprzez uchylanie ich decyzji oraz nie umożliwiają wkroczenia w relacje właścicielskie tych przedsiębiorstw, a co za tym idzie nie mieszczą się w pojęciu nadzoru. Istotą zatem rozstrzygnięcia Prezesa URE jest wykładnia stricte literalna powołanego przepisu, w najmniejszym stopniu nie uwzględniająca celu powołanego przepisu i ustawy, zgodnie z którymi wybudowana ze środków publicznych infrastruktura techniczna powinna być w szerokim zakresie wykorzystywana do inwestycji telekomunikacyjnych.

Postanowienie Prezesa URE zostało zaskarżone do Sądu Okręgowego w Warszawie- Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów.

Z powyższego rozstrzygnięcia wynika jednak w chwili obecnej jedna konkluzja, iż do czasu rozstrzygnięcia zażalenia, względnie wydania stosownej decyzji przez Prezesa UKE każde z potencjalnych postępowań, których przedmiotem ma być ustalenie dostępu do istniejącej infrastruktury technicznej (słupy energetyczne, trakty wodociągowe, gazowe, kanalizacyjne itp.) powinno być starannie analizowane pod względem tak faktycznym (m.in. ustalenie struktury właścicielskiej przedsiębiorstwa użyteczności publicznej) jak i prawnym (ustalenie pojęcia nadzoru nad danym podmiotem, względnie statutu jednostki sektora finansów publicznych).

Łukasz Bazański

Autor jest radcą prawnym, prowadzącym kancelarię radcy prawnego i zajmującym się problematyką zagadnień wynikających z ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych oraz prawa telekomunikacyjnego.

itB Legal Kancelaria Radcy Prawnego Łukasz Bazański

www.itblegal.pl, sekretariat@itblegal.pl, tel. +48 609 534 158