Podczas niedawno zakończonej Konferencji KIKE mieliśmy przyjemność zaprezentować wyniki Raportu podsumowującego skalę wykorzystania w sektorze telekomunikacyjnym sprzętu dostawców pochodzących spoza Unii Europejskiej lub NATO. Obecnie publikujemy sam Raport, zachęcając do jego pobierania. Raport powstał na bazie badania ankietowego, zrealizowanego w okresie września i  października 2024 r. na reprezentatywnej próbie przedsiębiorców telekomunikacyjnych z segmentu małych i średnich operatorów telekomunikacyjnych.
Ankieta przeprowadzona została w związku z prowadzonymi pracami legislacyjnymi nad projektem ustawy o zmianie ustawy o krajowym systemie cyberbezpieczeństwa oraz niektórych innych ustaw, wdrażającej do polskiego porządku prawnego Dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/2555 z dnia 14 grudnia 2022 r. w sprawie środków na rzecz wysokiego wspólnego poziomu cyberbezpieczeństwa na terytorium Unii, zmieniająca rozporządzenie (UE) nr 910/2014 i dyrektywę (UE) 2018/1972 oraz uchylająca dyrektywę (UE) 2016/1148 (dyrektywa NIS 2).
100% ankietowanych wskazało, że w swojej działalności wykorzystują sprzęt producenta mającego swoją siedzibę poza Unią Europejską lub krajami NATO. Przy budowie sieci telekomunikacyjnych, mali i średni operatorzy telekomunikacyjni decydują się na sprzęt producentów pochodzących z Azji.
Średni koszt, jaki mały lub średni przedsiębiorca byłby zmuszony ponieść w przypadku konieczności wymiany urządzeń, wynosi 3,43 mln zł. Przyjmując zatem (w wariancie ostrożnościowym), w ślad za danymi Ministerstwa Cyfryzacji, że liczba przedsiębiorców telekomunikacyjnych potencjalnie dotkniętych obowiązkiem wymiany sprzętu w przypadku zmian legislacyjnych wyniosłaby około na 1750, oznaczałoby to, iż (ekstrapolując ww. średni koszt wymiany sprzętu), całkowita wartość inwestycji, jaką musiałby ponieść rynek to co najmniej 6 miliardów złotych. Już tylko ta kwota znacząco przewyższa alokację środków na programy KPO/FERC, a szacunek ten nie uwzględnia dużych operatorów, o znacznie bardziej rozbudowanej infrastrukturze, ani też koszty wymiany urządzeń w sieciach mobilnych. Faktycznie zatem kwota ta byłaby wyższa.
Z punktu widzenia proponowanych zmian legislacyjnych, szczególnie istotna jest też analiza skali zjawiska świadczenia usług telekomunikacyjnych podmiotom kluczowym lub ważnym (w rozumieniu projektu ustawy wdrażającej NIS2). Aż 73,4% badanych obsługuje sądy, policję, straż miejską, straż pożarną, dom kultury, dom pomocy społecznej lub szkołę publiczną, 62,5% – inną jednostkę sektora finansów publicznych (w tym JST), a 60,9% – szpital, przychodnię lub hurtownię farmaceutyczną.

Raport do pobrania: tutaj