Każdy z przedsiębiorców telekomunikacyjnych, planujący rozpoczęcie świadczenia usług telewizji albo prowadzący już działalność w tym zakresie, powinien mieć na uwadze prawny obowiązek zawarcia umowy licencji na reemisję z właściwymi organizacjami zbiorowego zarządzania (OZZ).

Zgodnie z przepisami ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (“PrAut”), operatorom sieci kablowych (także ISP świadczącym usługi TV z wykorzystaniem sieci telekomunikacyjnych) wolno emitować w sieciach kablowych utwory nadawane w programach organizacji radiowych i telewizyjnych wyłącznie na podstawie umowy zawartej z właściwą organizacją zbiorowego zarządzania prawami autorskimi. Przepis ten wprowadza zasadę przymusowego udziału organizacji zbiorowego zarządzania (dalej „OZZ”), które reprezentują różne środowiska twórcze (producentów, reżyserów itp.) w zawieraniu umów o reemisję kablową.

Wysokość wynagrodzenia OZZ za korzystanie z utworów objętych zbiorowym zarządzaniem powinna być określona w tzw. tabeli wynagrodzeń zatwierdzonej przez Komisję Prawa Autorskiego. Niestety, jak do tej pory nie doszło do zatwierdzenia najistotniejszych z punktu widzenia interesów operatorów tabel. Problem tkwi m.in. w ujęciu jaki procent miesięcznych wpływów operatora netto z tytułu świadczenia usług reemisji programów telewizyjnych uznać należy za stawkę rynkową należną OZZ.

Teoretycznie w przypadku braku zatwierdzonych tabel, stawki wynagrodzenia powinny podlegać indywidualnym negocjacjom, jednak OZZ stoi na stanowisku, iż proponowana przez nią stawka odpowiada w istocie wysokości rynkowej, która nie powinna być przedmiotem dalszych negocjacji. Brak porozumienia między operatorem a OZZ zazwyczaj kończy się wniesieniem przez tą ostatnią powództwem o zapłatę do sądu. Orzecznictwo jak to tej pory również nie jest jednolite jeżeli chodzi o kwestię stawek, co potwierdzają wydawane w sprawach wyroki.

Co jest jednak niestety często spotykaną praktyką, w przypadku skierowania sporu na drogę postępowania sądowego jednocześnie z wniesieniem pozwu o zapłatę, OZZ składa wniosek o udzielenie zabezpieczenia powództwa w postaci zakazu dokonywania reemisji w sieci operatora utworów audiowizualnych nadawanych w programach telewizyjnych do czasu zawarcia umowy licencyjnej. W istocie może to doprowadzić do zakazu prowadzenia działalności przez operatora w zakresie świadczenia usługi dostępu do telewizji. Operatorzy często godzą się w takich sytuacjach na „ugodowe” załatwienie sprawy i przystają na proponowane przez OZZ wysokości stawek. Dodatkowym zniechęceniem dla operatorów jest widmo długotrwałego postępowania sądowego, które niejednokrotnie może toczyć się kilka lat. Niektóre przypadki wskazują jednak na możliwość przełamania na korzyść operatorów wysokości stawki forsowanej pierwotnie przez OZZ.

Obowiązek zawarcia umowy licencji na reemisję jest obowiązkiem ustawowym, wynika wprost z przepisów PrAut, stąd wydaje się, iż zgłoszenie się do operatora właściwej organizacji zbiorowego zarządzania jest jedynie kwestią czasu. Kto zatem rozważa możliwość rozszerzenia zakresu prowadzonej działalności o dostawę usług telewizji powinien zawczasu podjąć negocjacje z OZZ, natomiast ten kto bez umowy licencji świadczy usługi na polu reemisji powinien również zadbać o uregulowanie swoich zobowiązań względem OZZ, powstałych przed zawarcia umowy licencyjnej.

Łukasz Bazański

Autor jest radcą prawnym, prowadzącym kancelarię radcy prawnego, zajmującym się i specjalizującym w problematyce zagadnień wynikających z ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych oraz prawa telekomunikacyjnego.

itB Legal Kancelaria Radcy Prawnego Łukasz Bazański
www.itblegal.pl, www.okablowani.pl tel. +48 32 77 45 888

Powyższy materiał ma wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowi opinii prawnej ani porady. W celu uzyskania pełnych informacji lub porady prawnej, prosimy o kontakt: www.itblegal.pl, sekretariat@itblegal.pl,