W dniu 12 października 2012 roku uchwalona została ustawa o zmianie ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 106, poz. 675 oraz z 2012 r. poz. 951) – dalej Ustawa Nowelizująca. Nowelizacja opublikowana została w Dzienniku Ustaw RP w dniu 15 listopada 2012 roku, a w związku z przewidzianym w art. 10 Ustawy Nowelizującej 30 dniowym vacatio legis, zmiany zaczną obowiązywać począwszy od 16 grudnia 2012 roku, za wyjątkiem art. 1 pkt 2, który wejdzie w życie 1 kwietnia 2013 roku.

Intencją nowelizacji jest przede wszystkim doprecyzowanie bądź modyfikacja tych regulacji, które najczęściej rodziły praktyczne problemy przy stosowaniu Megaustawy, powodowały przedłużanie, czy wręcz uniemożliwiały skuteczne zastosowanie procedur dostępowych do infrastruktury przedsiębiorstw przesyłowych oraz budynków i nieruchomości w celu zapewnienia telekomunikacji, a także realizację regionalnych sieci szerokopasmowych.

W zakresie dostępu do budynków, nieruchomości i infrastruktury Ustawa Nowelizująca przewiduje m.in.:

a) Modyfikację definicji podmiotu wykonującego zadania z zakresu użyteczności publicznej – nowelizacja ma zapewnić skuteczne przeprowadzenie postępowań administracyjnych przeciwko zakładom energetycznym, wodociągowym itp., niezależnie od tego, czy stanowią one podmiot kontrolowany przez Skarb Państwa;

b) Znaczące zmiany w treści art. 30, regulującego dostęp do budynków w celu zapewnienia telekomunikacji:

  • usunięto m.in. przesłankę doprowadzenia sieci do nieruchomości,
  • sprecyzowano na czym ma polegać dostęp do budynków,
  • wydzielono postępowanie o dostęp do infrastruktury budynkowej należącej do innego operatora telekomunikacyjnego do odrębnego postępowania regulowanego art. 139 Prawa Telekomunikacyjnego,
  • przewidziano expressis verbis, że zawarcie umów o dostęp stanowi czynność zwykłego zarządu (wymiar praktyczny tej zmiany polegać będzie na tym, że zarządca-spółdzielnia czy to zarząd wspólnoty, nie będą mogli zasłaniać się koniecznością uzyskiwania uchwały mieszkańców na zawarcie umowy/uzyskania zgody wszystkich z nich,
  • umowa dostępowa albo ostateczna decyzja w sprawie dostępu, stanowić będą podstawę do dokonania wpisu w księdze wieczystej, a decyzja (już nie umowa!) będzie wiążąca dla następców prawnych właścicieli i użytkowników wieczystych nieruchomości objętej tą decyzją oraz innych podmiotów władających nieruchomością,
  • w postępowaniu o dostęp, w którym liczba stron postępowania administracyjnego przekraczać będzie 20, zastosowanie znajdzie art. 49 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego, przewidujący dokonywanie zawiadomień m.in. poprzez publiczne obwieszczenie,

c) Zmianę w treści art. 33 (który reguluje dostęp do nieruchomości), której intencją jest oddzielenie zakresu zastosowania tego przepisu, od postępowania regulującego dostęp do budynków, o którym mowa w art. 30.

Jak należy przypuszczać, z uwagi na doniosłość dla prowadzenia rentownej działalności telekomunikacyjnej i konflikty w relacji operatorzy-zarządcy/właściciele budynków, w praktyce największe problemy budzić będzie zastosowanie nowego ust. 3a i 3b w art. 30. Z jednej bowiem strony wyraźnie wprowadzono zasadę nieodpłatności za dostęp do budynków, z drugiej natomiast przewidziano konieczność ponoszenia kosztów przez operatora telekomunikacyjnego. O ile zapłata za zużytą energię elektryczną nie powinna nasuwać istotnych wątpliwości, to pojęcie kosztów „najmu powierzchni” interpretowane będzie zapewne przez niektórych, niechętnych operatorom w sposób niejednoznaczny.

Zgodnie z art. 7 Ustawy Nowelizującej do postępowań (a więc prowadzonych już postępowań administracyjnych) wszczętych na podstawie wniosków o wydanie decyzji o lokalizacji regionalnej sieci szerokopasmowej i niezakończonych przed 16 grudniem 2012 roku zastosowanie będą miały przepisy nowe. Podobnie rzecz wygląda w zakresie spraw dotyczących art. 30 i 33, tyle że nowe przepisy będą miały zastosowanie już począwszy od etapu negocjacji (art. 8 Ustawy Nowelizującej). Dotychczasowe przepisy będą natomiast miały zastosowanie do postępowań sądowych w sprawach odwołania od decyzji, o których mowa w art. 30 wszczętych i niezakończonych prawomocnie do dnia wejścia w życie Ustawy Nowelizującej.

Łukasz Bazański

Autor jest radcą prawnym, prowadzącym kancelarię radcy prawnego i zajmującym się problematyką zagadnień wynikających z ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych oraz prawa telekomunikacyjnego.

itB Legal Kancelaria Radcy Prawnego Łukasz Bazański

www.itblegal.pl, sekretariat@itblegal.pl, tel. +48 609 534 158